[ Pobierz całość w formacie PDF ]

to, iż mniej lub więcej silne przybijanie kuli przytyczką, może wpływać na różnicę w precyzyj-
ności strzału.
71
Art. 331.
Również powinni baczyć sekundanci, aby kabzla została szczelnie wciśnięta w piston  czego
można dokonać przez ostrożne i powolne opuszczanie kurka, a skoro tenże zupełnie zostanie
opuszczony, przez wolne, a silne naciskanie główki kurka.
Art. 332.
Następnie sekundanci ustawiają przeciwników na wyznaczonych stanowiskach, zaś kierujący
pojedynkiem zwraca się do stron z krótką przemową, pouczającą strony o ważności pojedynku
jako rycerskiego spotkania, o obowiązkach walczących, warunkach starcia i o komendzie.
Art. 333.
Przy pojedynku na pistolety daje kierujący starcia następujące komendy:
a) komendę  Gotuj!  na którą przeciwnicy odwodzą kurki broni;
b)  Pal!  po której walczący oddają strzały w sposób i w kolejności warunkami określonej;
c)  Stój!  po drugiej komendzie nie wolno wystrzelić nawet wówczas, jeżeli walczący po-
przednio strzału nie dał.
Art. 334.
O ile jeden z walczących nie odda w czasie przepisanym strzału, uważa się tak, jakby go był
oddał.
Art. 335.
Walczącym pozostawia się do woli używanie do strzału ręki prawej lub lewej, jednakowoż nie
wolno wspierać się ciałem o cokolwiek, ani też wspierać ręki przy strzale.
Art. 336.
Zasadniczo nie wolno sekundantom ustanowić w warunkach dłuższego czasu do oddania
strzału, niz
li 20 sekund. Ranionemu przysługuje prawo oddania strzału w przeciągu 40 sekund od
chwili otrzymania rany, nawet wówczas, kiedy upadł na ziemię. Jednakowoż i wtedy nie wolno
mu wspierać się przy strzale w jakikolwiek sposób.
Art. 337.
Następnie jeden z sekundantów obrażonego bierze do każdej ręki jeden pistolet i ofiaruje je
klientowi, który jedną sztukę wybiera, zaś pozostałą oddaje sekundant jednemu z sekundantów
przeciwnika, który swemu klientowi wręcza pozostałą sztukę broni.
72
Art. 338.
Sekundanci stają w ten sposób, iż sekundanci jednego przeciwnika ustawiają się po jednej
stronie linii strzału, zaś sekundanci przeciwnika po drugiej w ten sposób, iż jeden ze sekundan-
tów znalez
ć się musi u boku klienta strony przeciwnej.
Art. . 339.
W środku między walczącymi na zewnątrz linii strzału staje kierownik pojedynku i jeden
przez niego obrany sekundant, który po komendzie kierującego:  Pal! liczy sekundy z trzyma-
nego w dłoni sekundnika półgłosem.
Art. 340.
Jeżeli jedna ze stron jest ranioną, a warunki starcia opiewają na walkę do niezdolności poje-
dynkowej  względnie na kilkakrotną wymianę strzałów, natenczas na żądanie sekundantów na-
leży dalsze wymiany strzałów uskutecznić.
O ile lekarz ma głos decydujący, wówczas on rozstrzyga, czy ranny jest niezdolny do dalszej
walki.
Art. 341.
Jeżeli jeden z przeciwników lub sekundantów dopuścił się ciężkiego złamania zasad pojedyn-
kowych, należy pojedynek natychmiast przerwać, spisać protokół zajścia, po czym obowiązują
postanowienia analogiczne rozdziału XIX.
Art. 342.
Jeżeli skutkiem złamania zasad pojedynkowych  . jest śmierć jednego z walczących, należy
wypadek traktować jako morderstwo i protokół odnośny wraz z opinią obecnych przy pojedynku
lekarzy, przedłożyć bezzwłocznie władzom państwowym.
Art. 343.
O ile przy pojedynkach pistoletowych strzał zawiedzie z powodu wady materialnej, amunicji
lub broni  uważa się go jako oddany.
73
ROZDZIAA
XXII.
Pojedynek ze stanowiskiem stałym.
Art. 344.
Pojedynek ten polega na tym, że wymiana strzałów następuje ze stanowiska stałego, którego
nie wolno przeciwnikom opuścić. Skutkiem tego obowiązkiem przeciwników przy tego rodzaju
pojedynku jest nie ruszyć się z wyznaczonego miejsca. W razie gdyby jeden z przeciwników to
uczynił, należy natychmiast pojedynek przerwać i spisać odnośny protokół.
Art. 345.
Znane są dwie odmiany pojedynku ze stanowiskiem stałym ze względu na porządek oddawa-
nia strzałów:
a) pojedynek ze stanowiskiem stałym na komendę;
b) z dowolnym porządkiem strzałów.
Art. 346.
Pojedynek ze stanowiskiem stałym zasadza się na tym, iż przeciwnicy, którzy po komendzie
kierującego starciem:  Gotój! , podnoszą dotąd ku ziemi opuszczoną broń, odciągają kurki i mie-
rzą  mogą po komendzie:  Pal! strzelać bez oglądania się na strzał przeciwnika, tak długo, po-
kąd kierujący starciem nie zakomenderuje:  Stać! .
Art. 347.
Kierujący starciem powinien wedle sekundnika pozostawić przeciwnikom 20 sekund na wy-
mianę strzałów. Jeżeli jeden z przeciwników strzeli pierwszy, natenczas kierownik pojedynku ma
zostawić drugiemu 20 sekund do oddania strzału, licząc od wystrzału pierwszego.
Art. 348.
Przeciwnikowi rannemu musi kierujący starciem pozostawić 40 sekund czasu na oddanie
strzału.
74
Art. 349.
Pojedynek ze stanowiskiem stałym i dowolnym porządkiem strzałów ma miejsce wówczas,
jeżeli warunki starcia nie określają kolejności strzałów. Natenczas obaj przeciwnicy po komen-
dzie:  Pal! , mogą strzelić równocześnie, lub też nie, ale obojętną jest rzeczą, który z nich pierw-
szy strzał odda.
Art. 350.
Warunki tego rodzaju pojedynku łagodzą czasem sekundanci tym, iż spisując warunki, okre-
ślają ściśle pewien przebieg czasu (zwykle 15 sekund), podczas którego paść muszą oba strzały.
Przy takim pojedynku kierujący starciem, wydawszy komendę:  Pal! , liczy ze sekundnika
upływające sekundy tak głośno, by obaj przeciwnicy dobrze słyszeli, zaś z chwilą cyfrowego
określenia ostatniej sekundy dozwolonej do strzału  przeciwnicy tracą prawo strzału. [ Pobierz całość w formacie PDF ]