[ Pobierz całość w formacie PDF ]

szkoda byłoby, gdyby coś się jej stało, a ja jestem d\
entelmenem" - powiedział mi Jerzy.  Proszę
mnie wysłuchać uwa\
nie. Gloria współpracowała kiedyś ze mną. Razem prowadziliśmy wspólne
interesy. Ale ona nie była wobec mnie uczciwa, więc szybko zrezygnowałem ze współpracy z nią.
Ze znajomości tak\
e zrezygnowałem. Wkrótce wyjechała za granicę i na kilka lat ślad po niej
zaginął... Teraz powróciła i próbuje ustalić własne porządki."
- Co było dalej? - Anita zapytała z dziennikarską rutyną w głosie.
- W milczeniu konfrontowałem opowieść Jerzego ze znanymi mi faktami, a on kontynuował:
 Vherstugh po powrocie zza granicy postanowiÅ‚a wkrÄ™cić siÄ™ w ten nasz »kulturalno-antyczny«
biznes. Panie Tomaszu, sam pan wie, \
e w naszej bran\
y wszystkie stanowiska sÄ… ju\
obsadzone i
ka\
dy swoje obowiązki zna. Pan ma swoje miejsce w tym naszym świecie, ja mam swoje..." - Jerzy
ciągle posługiwał się przenośniami i niedopowiedzeniami.  Glorii nie było dane przebić się do elit.
Krzysztofowi te\
nie. To mięczak" - Jerzy zadrwił wtedy, mówiąc o Strońskim.  Gloria, by zemścić
się na mnie uknuła plan, który - w razie powodzenia - mógłby pozwolić jej upiec dwie pieczenie na
jednym ogniu. Ona naprawdę marzy o odnalezieniu pereł Daisy, ale włamania są jedynie
mistyfikacją, która ma na celu pogrą\
yć mnie i sprawić, bym trafił do więzienia. I to ja mógłbym
być tą pierwszą pieczenia. Panie Tomaszu, niech mi pan uwierzy, \
e nie maczałem w tym palców.
Perły, nawet jeśli zostaną odnalezione, mają wartość wyłącznie kolekcjonerską. Zupełnie mnie nie
interesują, a nakład finansowy wło\
ony w ich poszukiwania byłby niewspółmierny do korzyści
wynikającej z posiadania sznura pereł. Co innego dla Glorii. Ona jest maniaczką. Wierzy, \
e
posiadanie tego naszyjnika będzie ją nobilitowało do kontaktów z tak zwanymi wy\
szymi sferami -
naszej bran\
y, oczywiście. Zdobycie tej\
e nobilitacji byłoby równoznaczne z upieczeniem drugiej
pieczeni... Ona jest milionerkąi nie liczy się z kosztami. Pragnie wyłącznie władzy i uznania. To jej
ludzie uwięzili wczoraj Nike i Krzysztofa w podziemiach i to oni podrzucili zdjęcie. I je\
eli pańska
siostrzenica będzie im jeszcze do czegoś potrzebna - nie zawahają się..."
-1 co, stryj - tak bez zastanowienia się - uwierzył Baturze?
- Nie od razu, ale gdy przeanalizowałem dane, sprawa zaczęła nabierać rozsądnych kształtów.
Zwróć uwagę na to, Zosieńko, \
e tamtego feralnego dnia, gdy spędziliście Wiele godzin w
pohitlerowskiej sztolni, Krzysztof zało\
ył ciepłe ubranie. Na pewno nieodpowiednie na
trzydziestostopniowy upał, jaki doskwierał na dworze. Przypomnij sobie, \
e - w przeciwieństwie do
niego - ty ubrałaś się jedynie w cienką sukienkę i sandałki. On po prostu przygotował się na noc w
mokrych lochach.
- Gdybym go dorwał, to... - Jacek zamachnął się i zamilkł widząc przera\
ony wzrok Anity.
- Pamiętam, \
e pytałam go wtedy, czy nie jest mu za gorąco. Zamiast udzielić mi odpowiedzi,
zbył mnie.
- Jak sama widzisz, Zosieńko, Krzysztof zawierzył matce i pomagał jej w realizacji
nikczemnych planów.
Stryj widocznie dostrzegł moj ą zatroskaną minę, bo usiłował pocieszyć mnie:
- Nie martw się, Zosieńko. Zarówno Jacek, jak i ja wiemy, \
e Krzysztof spodobał ci się. Nie
mo\
na jednak poznać człowieka w tydzień. Na pewno wkrótce spotkasz kogoś interesującego -
pogładził mnie po włosach jak małą dziewczynkę. Zwrócił się jeszcze do robiącej notatki Anity. - A
111
pani niech nie próbuje wspominać o tym w artykule. Zaprosiliśmy tutaj panią, \
eby mogła pani
usłyszeć dokładne wyjaśnienia, ale w zamian oczekujemy odrobiny lojalności.
Anita skinęła na znak zgody.
Stryj zrobił sobie krótką przerwę, w trakcie której przygotował więcej herbaty. Do dzbanka
dosypał trochę suszu pomarańczowego, więc pokój został wypełniony aromatem cytrusów. Dopiero
potem kontynuował wyjaśnienia:
- Od momentu mojego spotkania z Baturą, to ja przejąłem kontrolę nad grą. Oczywiście [ Pobierz całość w formacie PDF ]