[ Pobierz całość w formacie PDF ]

1
lub usłyszałam o nich z co najmniej dwóch z
ródeł.
Wiele dialogów jest w stu procentach autentycznych  miałam dostęp do nagrań z
eksperymentów procesowych i rozmów policji.
Dziękuję kilkudziesięciu byłym wychowankom ośrodka, którzy zgodzili się na rozmowy.
Przedstawiłam wypowiedzi tylko niektórych, aby czytelnik nie pogubił się w tej ilości.
Bywało, że najciekawszą część historii wychowanków opowiadał ich kolega, jeden z
bohaterów książki. Większości zmieniłam imiona ze względu na seksualny charakter spraw.
Czasem na ich prośbę zmieniałam też wygląd i dane, które ułatwiały identyfikację.
Prokurator Joanna Smorczewska nie tylko podzieliła się ze mną swoją wiedzą, ale też
naprowadziła mnie na dalsze poszukiwania.
Dziękuję rzecznikowi prokuratury Michałowi Szułczyńskiemu za pomoc w gromadzeniu
dokumentacji.
Dziękuję siostrom i wychowawcom świeckim, którzy zgodzili się na rozmowy.
Funkcjonariusz Leszek Gajosz, psycholog Maria Ptasiewicz oraz policjanci, którzy
nadal prowadzą sprawy wychowanków ośrodka, bardzo pomogli mi w sprawdzeniu
wszystkich faktów.
Przepraszam rzecznik sądu Agatę Dybek-Zdyń oraz kierownik oddziału
administracyjnego Beatę Leszczyńską za ogrom telefonów, a także próśb, z którymi się do
nich zwracałam. Bardzo dziękuję, że tak szybko odpowiadały na moje pytania.
Dziękuję prezes Sądu Rejonowego w Zabrzu Agnieszce Kubis oraz prezesowi Sądu
Okręgowego w Gliwicach Henrykowi Brzyżkiewiczowi za udostępnienie mi wszystkich
pism potrzebnych podczas dokumentacji książki.
Dziękuję za rozmowy pani Zofii Włodarskiej i dziesiątkom anonimowych osób, które z
różnych względów nie chciały się ujawniać.
Darii Kielan, szefowej wydawnictwa Z
wiat Książki, oraz Renacie Kuryłowicz jestem
wdzięczna za zaufanie.
Bardzo dziękuję redaktor Katarzynie Krawczyk, która koordynowała pracę nad książką,
oraz redaktor Ewie Woz
niakowskiej. Ariadnie Machowskiej i Witoldowi Beresiowi
dziękuję za rady, a Pawłowi Moczydłowskiemu za mocne wsparcie. [ Pobierz całość w formacie PDF ]