[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Przeszczepiony mięsień piszczelowy tylny zastępuje więc czynność mięśni
strzałkowych. Wydłu\
enie ścięgna Achillesa pomaga 41
Rodzeństwo - chłopiec czteroletni i dziewczynka pięcioletnia z chorobą Charcot-
Marie--Tooth-. widoczne zmniejszenie obwodów ud i podudzi (ścieńczeme mięsni)
oraz defekt stóp
Nogi dziewczynki pięcioletniej z chorobą Charcot--Marie-Tooth: widoczne
charakterystyczne ustawienie stopy, zaniki mięśni strzałkowych (podudzi)
42
w korekcji stopy końsko-szpotawej. Deformacje kostne wymagają nieraz
korekcyjnych resekcji kości (osteotomii), np. resekcja klinowa kości stepu znosi
nadmierne wydrą\
enie stopy, tzw. potrójna artrode-za kości stepu koryguje stopę
końsko-szpotawą. 11. Dysplazja i wrodzone zwichnięcie stawu biodrowego
(Dysplasia et luxatio coxae congenita) Dysplazja stawu biodrowego jest
najczęstszą wadą wrodzoną układu ruchu. Pojawia się częściej u dziewczynek (4-6-
krotnie) ni\
u chłopców, częściej występuje obustronie ni\
jednostronnie (wg
Degi). Dysplazja, czyli niedorozwój jest przyczyną wrodzonego zwichnięcia stawu
biodrowego. Istota zwichnięcia stawu biodrowego polega na braku głowy kości
udowej w panewce stawu, na skutek "wyjścia" jej poza obręb panewki. Sytuacja
taka powstać mo\
e przed porodem, w trakcie porodu lub w okresie niemowlęcym.
Rozwój stawu biodrowego u człowieka rozpoczyna się ju\
w 3. tygodniu \
ycia
płodowego i trwa do 6.-8. miesiąca \
ycia po urodzeniu. Dopiero wówczas staw
biodrowy osiąga dojrzałość, która przejawia się w tzw. prawidłowej zwartości
(zborności). Ró\
norodne czynniki, działające na staw biodrowy i zaburzające jego
morfologiczne i czynnościowe dojrzewanie, mogą stać się przyczynami dysplazji i
jego wrodzonego zwichnięcia. Wymienianych jest zwykle kilka grup przyczyn: 1)
tak zwane ultrafizjologiczne poło\
enia kończyn dolnych płodu w łonie matki, tzn.
takie pozycje, w których następuje przede wszystkim nadmierne zgięcie w stawie
biodrowym z odwiedzeniem lub przywiedzeniem uda i wyprostowanie kończyny w
stawie, kolanowym; " ! 2) zmiany poło\
enia płodu, np. w
cią\
y bliz
niaczej, poło\
enia pośladkowe i inne; 3) wiotkość torebki stawowej,
np. w nieprawidłowościach hormonalnych u matki; 4) pomoc ręczna przy porodzie,
np. chwyt za pośladki w porodzie miednicowym; " " . 43
5) uszkodzenie wynikające z prostowania nó\
ek przy mierzeniu długości
ciemieniowo-piętowej; 6) niewłaściwa pielęgnacja noworodka i niemowlęcia
(owijanie z wyprostowanymi nó\
kami, noszenie na jednym ręku itp.). Dysplazja
stawu biodrowego powinna być jak najwcześniej rozpoznana. Ka\
de urodzone dziecko
musi być zbadane w tym kierunku. Rozpoznanie wady ułatwiają lekarzowi tzw.
objawy dysplazji panewki tj. objaw przeskakiwania (objawy Ortolaniego),
polegający na wyczuciu "przeskakiwania" głowy kości udowej przez krawędz
panewki
podczas ruchu odwodzenia (rozwierania) ud przy zgiętych stawach biodrowych i
kolanowych oraz objaw ograniczenia odwiedzenia (odwiedzenie mniejsze ni\
o kąt
90�), jak te\
objaw ograniczenia rotacji wewnętrznej ("skręcania" do wewnątrz) w
stawie biodrowym. Asymetria fałdów udowo-pośladkowych jest objawem niestałym i
mo\
e świadczyć o skróceniu uda. Poniewa\
w dysplazji stawu biodrowego oprócz
niedorozwoju panewki spotykamy się równie\
z innym nieco ukształtowaniem kości
udowej, zwłaszcza jej części szyjkowo-głowowej w stosunku do trzonu, znaczenie
diagnostyczne ma równie\
stwierdzenie zwiększenia kąta antetorsji (przodoskręce-
nia) kości udowej i kąta trzonowo-szyjkowego. Pomocą w rozpoznaniu, a właściwie
podstawą dokładnego rozpoznania, są zdjęcia rentgenowskie pozwalające "wejrzeć"
w sytuację anatomiczną stawu biodrowego. Jest wiele charakterystycznych dla
dysplazji stawu biodrowego objawów rentgenowskich, na podstawie których mo\
na
określić "wielkość" nasilenia wady. Przeoczenie dysplazji prowadzi często do
przemieszczenia głowy kości udowej względem panewki i powstania podwichnięcia w
stawie biodrowym (częściowe przemieszczenie) lub zwichnięcia (zupełne "wyjście"
głowy kości udowej z panewki ku górze, na zewnątrz i ku tyłowi). Do objawów
dysplazji dołączają się z biegiem czasu objawy charakterystyczne dla
podwichnięcia lub zwichnięcia. Są to między innymi: - uwypuklenie okolicy
krętarza większego;
- skrócenie kończyny dolnej (w jednostronnym zwichnięciu) i asymetria fałdów [ Pobierz całość w formacie PDF ]