[ Pobierz całość w formacie PDF ]

wznoszącej się osobowości odkryć harmonię w tym, co dotąd było chaosem. Nawet
mota morontialna stanowi prawdziwy krok do przodu w tym kierunku.
Opatrzność jest częścią kontroli nadrzędnej niekompletnego Najwyższego,
przejawiającą się w niekompletnych wszechświatach i dlatego zawsze musi być:
1. Częściowa  z powodu niekompletnej aktualizacji Istoty Najwyższej.
2. Nieprzewidywalna  na skutek fluktuacji w postawie istoty stworzonej, która
zawsze się zmienia od poziomu do poziomu, tym samym powodując pozornie zmienną
reakcję wzajemną w Najwyższym.
Kiedy ludzie się modlą o opatrznościową interwencję w wypadki życiowe, częstokroć
odpowiedz
na ich modlitwę jest ich własnym, odmienionym nastawieniem do życia.
Jednak opatrzność nie jest ani kapryśna, ani też fantastyczna czy magiczna. Jest
powolnym i pewnym pojawianiem się potężnego władcy skończonych wszechświatów,
którego majestatyczną obecność czasami odkrywają rozwijające się istoty, w trakcie
swego wszechświatowego rozwoju. Opatrzność jest pewnym i niezawodnym marszem
galaktyk w przestrzeni i osobowości w czasie do celów wieczności, z początku do
Najwyższego potem do Ostatecznego a być może do Absolutnego. I przypuszczamy, że
w nieskończoności jest taka sama opatrzność a jest nią wola, działalność i cel Rajskiej
Trójcy, ożywiające kosmiczną panoramę niezliczonych wszechświatów.
[Nadzorowane przez Możnego Posłańca, tymczasowo przebywającego na Urantii].
powrót do spisu treści [ Pobierz całość w formacie PDF ]