[ Pobierz całość w formacie PDF ]

odrobieniu przez dany instrument bazowy niewielkiej części uprzedniej straty. Należy pamiętać, że
strategia tego typu zwykle nie stanowi jedynego podejścia do inwestycji, a jedynie uzupełnienie dla
innych strategii. Tak wiec dla inwestora główną zaletą takiej strategii jest posiadanie bufora na
rynku rosnącym w postaci bezpiecznych instrumentów jakie wtedy występują w tej strategii i
znaczące skrócenie okresu drowdawnu. Wygładzenie linii kapitału i skrócenie okresu kiedy portfel
38
www.atfconsulting.eu Jakub Kocjan
odzyskuje swoją wartość sprawia, że w długoterminowej perspektywie inwestor znacząco może
podnieść poziom stopy zwrotu z inwestycji nie zwiększając jednocześnie znacznie poziomu ryzyka
portfela. Mechaniczność podejścia sprawia ponadto, że inwestor nie jest obciążony koniecznością
wykonywania analiz rynku. Do aktywnych odmian strategii zarządzania wielkością pozycji zaliczyć
natomiast należy dwie jej podstawowe odmiany. Odmianą o silnym umocowaniu w historii
inwestycji jest aktywne zmienianie alokacji w przedziale 25%-75% lub innym przyjętym przedziale.
Zadaniem inwestora jest tu określenie atrakcyjności inwestycji w akcje w danym momencie. W
wariancie standardowym inwestor posiada w portfelu 50% instrumentów bezpiecznych i tyle samo
agresywnych reprezentowanych np. przez akcje z uznanego indeksu. W momencie gdy inwestor
uzna, że akcje posiadają silnie atrakcyjne wyceny zwiększa stopniowo zaangażowania aż do
osiągnięcia 75% ich udziału w portfelu. Analogicznie gdy opinia inwestora określa akcje jako
przewartościowane dokonuje on redukcji pozycji akcyjnej aż do poziomu 25%. Działania takie
oparte na szerokiej analizie rynku pozwalają inwestorowi na wykorzystanie potencjału
instrumentów agresywnych przy jednoczesnym nierezygnowaniu całkowicie z tego potencjału w
okresach spadkowych i pozostawieniu buforu bezpieczeństwa w okresie wzrostowym na rynku.
Strategie tego typu są obecnie bardzo popularne wśród inwestorów o umiarkowanej akceptacji
ryzyka. Powstała również duża liczba funduszy, których strategie oparte są na powyższych
założeniach. Ta odmiana strategii alokacyjnej podobnie jak aktywne zarządzanie w strategiach
akcyjnych wymaga dużych nakładów czasu i wiedzy jaka jest konieczna do oceny sytuacji
rynkowej. Analizy w tym zakresie są analogiczne jak w opisanych wcześniej strategiach akcyjnych.
Bardziej pasywną odmianą powyższej strategii jest strategia, w której szeroka analiza
fundamentalna została zastąpiona wielowymiarową analizą porównawczą na bazie metod
fundamentalnych. Strategia taka zakłada okresową weryfikację składu portfela na bazie wartości
wskaz
nika zagregowanego będącego wynikiem wielowymiarowej analizy porównawczej lub na
bazie średniego poziomu wskaz
ników opisujących poziom wycen spółek notowanych na rynku.
Strategie tego typu odznaczają się wysokim potencjałem oraz występowaniem znacznego
wygładzenia linii kapitału przy zachowaniu umiarkowanego poziomu ryzyka. Czynniki te w
połączeniu z prostotą i klarownością ich podstaw ideowych powodują, że w swoich licznych
odmianach zajmują one obecnie znaczące miejsce wśród strategii zrównoważonych i cieszą się
popularnością wśród inwestorów zarówno indywidualnych jak i instytucjonalnych. Ułatwieniem w
ich stosowaniu jest również duża liczba okresowych rekomendacji odnoszących się do wag
alokacji aktywów wydawanych przez czołowe instytucje finansowe, oraz brak bardzo silnej presji
czasowej w zakresie dostosowywania składu portfela do warunków rynkowych. Jako odmianę
strategii umiarkowanych należy również uznać szczególny podtyp powyższych strategii, w których
część akcyjna opiera się na tzw. spółkach dywidendowych, czyli wypłacających systematycznie
wysoką dywidendę swoim akcjonariuszom.
Do rozpowszechnionych podejść inwestycyjnych w tym segmencie zaliczyć należy również
strategie oparte na aktywnym podejściu do zarządzania. Najpowszechniejsze są tu strategie
zrównoważone w ich odmianie jaką stosują różnorodne fundusze inwestycyjne. Strategie tego typu
39
www.atfconsulting.eu Jakub Kocjan
polegają na aktywnym zarządzaniu zarówno pulą odnoszącą się do instrumentów dłużnych, jak i
pulą opartą na aktywach agresywnych takich jak akcje i przy mniejszym udziale instrumenty
pochodne. Strategie tego typu mają za cel optymalizację stopy zwrotu przy zachowaniu pewnego
bufora bezpieczeństwa w postaci instrumentów bezpiecznych. Pomijając wszelkie standardowe
wady związane ze zbiorowym inwestowaniem, należy stwierdzić że strategie tego typu są
produktem dla inwestorów o umiarkowanym lub nieznacznie większym stopniu akceptacji ryzyka.
Aktywne zarządzanie zarówno częścią dłużną jak i akcyjną wymaga niestety od inwestora dużej
wiedzy oraz nakładu czasu niezbędnego do przeprowadzania stałych analiz na obu wymienionych
rynkach. Dlatego też ten typ strategii jest często realizowany przez inwestorów za pośrednictwem
funduszy inwestycyjnych. Ważną grupą strategii aktywnych jest również konserwatywna odmiana
strategii akcyjne opartej na wartości wewnętrznej (potencjalnej) akcji wynikającej z potencjału
spółki do generowania zysków oraz wartości posiadanego przez nią majątku. Ta konserwatywna
odmiana stawiająca za cel selekcję stabilnych podmiotów niedowartościowanych przez rynek,
których wyceny odnoszące się do generowanych przez podmiot zysków znajdują się na niskich
poziomach posiada wieloletnie ugruntowanie w historii finansów. Strategia taka bazuje głównie na
instrumentach jakimi są akcje traktując inne instrumenty i gotówkę jedynie jako alternatywę w
wypadku braku odpowiednich alternatyw inwestycyjnych na rynku akcyjnym w momentach, kiedy
wyceny rynkowe są zbyt wysokie aby można było dokonać transakcji na zadawalających inwestora
poziomach. To jednak z uwagi na swój konserwatyzm widoczny głównie w kwestii akceptowalnych
poziomów wycen oraz przywiązania do inwestycji, w przypadku których majątek obrotowy netto
będący w posiadaniu spółki jest zbliżony do poziomu kapitalizacji podmiotu należy zaliczyć ten typ
strategii do grona podejść umiarkowanych pod względem ryzyka o zmiennej stopie alokacji. Ta
konserwatywna strategia, której popularność powraca regularnie w momentach rynków
spadkowych w ostatnich czasach nie cieszy się jednak powszechnym zainteresowaniem, gdyż nie
nastawia się na osiąganie spektakularnych poziomów rentowności, a nacisk kładzie na osiągnięcie
długoterminowych stabilnych stóp zwrotu oraz zachowywanie marginesu bezpieczeństwa, [ Pobierz całość w formacie PDF ]